Een wielrenner/fietser valt door een kabelgoot die scheef over de weg ligt. De rechter beoordeelt of het plaatsen van de kabelgoot gevaarzetting oplevert en of de gemeente aansprakelijk is voor de schade die ontstond toen de fietser viel door de kabelgoot.
Een kabelgoot maakt geen deel uit van de weginrichting. Als een fietser valt door een kabelgoot is er daarom geen sprake van een gebrekkig weg, maar kan er wel sprake zijn van gevaarzetting. Het leggen van kabels of andere voorwerpen over de weg vraagt namelijk om voorzichtigheid. In dit geval was duidelijk dat de kabelgoot gevaar opleverde. Voor dit gevaar werd niet gewaarschuwd. De gemeente is daarom volledig aansprakelijk voor de letselschade van de fietser die viel door de kabelgoot.
Gevaarzetting door kabelgoot
Bij een tijdelijk object op de weg zoals een kabelgoot beoordelen we of er sprake is van gevaarzetting. Daarvoor kijken we of de situatie gevaarlijk is en welke maatregelen er zijn genomen om dit gevaar weg te nemen. In dit geval oordeelt de rechter dat er sprake is van gevaarzetting. Daarbij is het volgende van belang:
- De kabelgoot was niet juist geplaatst. Enkele kabels lagen onder de pootjes van de kabelgoot waardoor deze hoger was;
- Over de kabelgoot was een afdekmat gelegd. Door de zwarte mat was de kabelgoot slecht zichtbaar en was ook de hoogte van de kabelgoot slecht in te schatten;
- De politieagenten die na het ongeval ter plaatse waren, zagen dat ook veel andere fietsers moeite hadden met de kabelgoot;
- De politieagenten verzochten de gemeente om de kabelgoot zo snel mogelijk te verwijderen. Ook hieruit blijkt duidelijk dat de kabelgoot gevaar opleverde;
- De kabelgoot lag scheef over de weg. Volgens de rechter is het fietsen over de kabelgoot hierdoor nog gevaarlijker.
- De kabelgoot was niet goed in elkaar geklikt. Hierdoor zaten er gaten tussen de verschillende delen van de kabelgoot waarin een fietser met zijn wiel kan blijven hangen;
- Er was geen waarschuwingsbord geplaatst bij de kabelgoot;
- De plaat die over de kabelgoot lag was niet voorzien van een duidelijke markering die het gevaar zichtbaar maakte.
Bewijs van gevaar van wegwerkzaamheden
Tijdelijke verkeerssituaties door wegwerkzaamheden veroorzaken regelmatig fietsongevallen. Voor het recht op een schadevergoeding is bewijs nodig. In dit geval stelde de politie een uitvoerig proces-verbaal op. Daarnaast zijn er foto’s van de situatie tijdens het ongeval. Uit de informatie blijkt duidelijk dat meerdere fietsers problemen hadden met de kabelgoot en dat de politie de situatie als gevaarlijk beoordeelt. In veel gevallen is er minder bewijs voor het gevaar. Dan kunt u naast een proces-verbaal (schakel hiervoor de politie in) en foto’s (neem deze direct), bijvoorbeeld denken aan getuigenverklaringen over ongevallen en bijna ongevallen op dezelfde locatie.
Geen waarschuwingsbord voor kabelgoot
Een van de verwijten die de gemeente kan worden gemaakt, is het ontbreken van een waarschuwing(sbord). Op de afdekplaat over de kabelgoot was met gele verf een markering aangebracht, maar deze was door slijtage nauwelijks nog zichtbaar. Dat op het gedeelte van de kabelgoot op het voetpad wel een rood witte markering was aangebracht, is volgens de rechter onvoldoende om aan te nemen dat hiervan een waarschuwing uit gaat voor de fietsers op het naastgelegen fietspad. De rechter verwijst nog naar het gebruik om automobilisten met een bord te waarschuwen voor verkeersdrempels:
‘De kantonrechter heeft partijen tijdens de behandeling voorgehouden dat het opvallend is dat voor bijvoorbeeld verkeersdrempels voor gemotoriseerd verkeer doorgaans wel door middel van bebording wordt gewaarschuwd. De kantonrechter ziet niet in waarom dit anders zou moeten zijn bij een obstakel als het onderhavige op een fietspad.’
Fietser reed niet te hard over de kabelgoot
Als de aansprakelijkheid is vastgesteld, beoordelen we de eigen schuld. Eigen schuld is het deel van de schade dat de gevallen fietser zelf veroorzaakte. De wielrenner gebruikt een fietscomputer. Hieruit blijkt dat hij 20.9 kilometer reed tijdens het ongeval. De rechter vindt dat 20.9 km/uur fietsen niet te hard is. Er is daarom geen sprak van eigen schuld bij de gevallen fietser. De gemeente is aansprakelijk voor de volledige schade:
‘[verzoeker] heeft middels uitdraai van een app die verbonden was met zijn fietscomputer in de vorm van een grafiek, die als derde productie achter de pleitaantekeningen van mr. Tilburg is gevoegd, voldoende onderbouwd dat hij de kabelgoot met een snelheid van 20,9 km/u heeft genaderd, en dus niet de aldaar volgens het proces-verbaal geldende toegestane maximumsnelheid van 25 km/u heeft gereden. Een snelheid van 20,9 km/u kan ook overigens niet als te snel worden aangemerkt.’
Wielrenners en aansprakelijkheid
Een wielrenner is voor de wet een normale fietser. In het wiel zitten en een hoge snelheid zijn echter onderwerpen die na veel wielrenongelukken aan de orde komen. In veel gevallen is de snelheid onvoldoende aanpassen en onvoldoende afstand houden (bij het fietsen in een groep) een verwijt dat wielrenners kan worden gemaakt na een ongeval. Na veel wielerongevallen is er daarom sprake van eigen schuld van de wielrenner.
Neem contact op om de schade van een fietsongeval gratis te laten afhandelen
Bel naar 0800 – 44 55 000, stuur een e-mail naar info@letselschadeadvocaat.nl of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Midden-Nederland 10 juli 2024, ECLI:NL:RBMNE:2024:4637